Muziek

Astronaute en Sophia TivoliVredenburg 25-10-2016

“Sorry, we played too loud”

Direct na het openingsnummer maakt Robin Proper-Sheppard zijn excuses omdat hij met de Belgische muzikanten van Sophia veel luider speelde dan TivoliVredenburg had aangekondigd. “Sorry, but I think you deserve to see the rock” zei Proper-Sheppard glimlachend.

Het publiek in de prachtige half ronde kamermuziekzaal, de Hertz, werd eerder door Astronaute getrakteerd op een half uurtje intieme liedjes. Astronaute is Myrthe Luyten’s solo project, zij brengt met haar lage en intrigerende stem een mix van gevoelige folk-, pop- en indiesongs.

astronaute_collage_582

Na de aangename, rustige opwarming en een kleine pauze knalt Sophia met Resisting van het laatste album Unknown Harbours (As We Make Our Way) er dan ook inderdaad in.
Robin Proper-Sheppard maakt vooral trieste nummers in trage tempo’s met thema’s als eenzaamheid, verlies, tegenslag en zelfhaat. Integer en zonder te koketteren met de droefheid in hem, en die van het publiek, raken de noten en de intentie ieders hart. Deze gemene deler geeft een intieme sfeer en ondanks de trieste rauwheid van de teksten heeft de indringende schoonheid juist een troostend effect.

sophia_-_tivolivredenburg_20161025_-_janrijk_img_6294_582

sophia_-_tivolivredenburg_20161025_-_janrijk_img_6018_582

De muzikanten van Sophia hebben er zin in en zijn duidelijk op elkaar ingespeeld. Proper- Shepperd zet vaak solo in waarna het nummer cresendo wordt opgezweept door de muzikanten zonder de soberheid en intimiteit te verstoren. De muzikanten hebben onderling veel oog- en muzikaal contact zonder het publiek daarbij buiten te sluiten.

Zeker na het vierde nummer California gaan de heren steeds steviger en virtuozer spelen, de multitalenten bespelen zowel de snaren als de toetsen en staan de frontman zo nu en dan vocaal bij. De drummer beperkt zich tot zijn drumkit en legt samen met de bassist een solide basis.

Nummers als So Slow, Easy to be Lonely ontbraken natuurlijk ook niet. Hoewel de nummers voor niemand nieuw zijn, het publiek zingt elk woord mee, worden ze niet op routine maar juist met intensiteit gespeeld en gezongen.

sophia_-_tivolivredenburg_20161025_-_janrijk_img_5913_collage

sophia_-_tivolivredenburg_20161025_-_janrijk_img_6341_582

Tussen de nummers door blijft Proper-Sheppard met een stevige knipoog ‘excuses’ maken voor het luide spel dat wellicht niet aan de verwachtingen voldoet van het publiek. Maar niemand in het publiek maakt bezwaar en moedigen hem juist aan verder te spelen. Hoewel… aan het begin verlieten een paar mensen de zaal. De zanger reageerde later: That’s life of Rock and Roll, you win some, you lose some.

Bij Ship in the sand moet er even een herstart komen. Hij had ook al aangekondigd dat dit nummer voor het eerst sinds 10 jaar weer op de setlist staat. Ook een Another Friends was al een poosje niet meer op die lijst.

Een van de laatste nummers was There are no goodbyes. Hetgeen zeker geldt voor het publiek dat elkaar nog net niet omarmde maar elkaar wel een blik van verstandhouding gunde; samen ondergedompeld in de droeve noten en teksten van Sophia maar doorstaan, door geraakt én door getroosd zijn. Goodbye!

Uit het publiek: Daniela Hänsel

publiek_tivolivredenburg_20161025_582
“Ik ben een paar maanden geleden in Amsterdam naar Sophia geweest toen was hij heftig aan het spelen het zou vandaag een rustig optreden worden dus kom ik weer kijken. Herfstblues past mooi bij deze tijd hij maakt geen vrolijke muziek, het raakt me en die stem….. Zwijmelen! Muziek betekent heel veel voor me. Mijn liefde voor country noir heb ik van mijn ouders meegekregen. Mijn vader speelde in Windfall, gitaar en zang. Ik houd ook van neo-folk, EMB en gothic. Ik heb mijn man ontmoet via GothicMatch.com; de liefde voor muziek bracht ons samen ♥”