Beste beentje voor tijdens WK Jonge Dressuurpaarden

In Ermelo waren de beste paarden van stal gehaald.

Het WK Jonge Dressuurpaarden dat van 2 t/m 5 augustus in Ermelo werd gehouden is een plek waar de beste dressuur beloften in verschillende leeftijdscategorieën strijden om de hoogste eer.

Net als veel Nederlanders kijk ik waarschijnlijk één keer in de vier jaar naar paardensport. Tijdens de Olympische Spelen ben ik een veelvraat qua sportbeleving en blijf ik gemakkelijk hangen bij sporten waar ik anders nooit mee in aanraking kom. Ok, misschien is er in de tussentijd nog een verdwaalde Studio Sport uitzending vanaf een Concours Hippique of iets soort gelijks.

Een grootgebruiker ben ik dus niet maar dat wil niet zeggen dat ik geen bewondering heb voor het ogenschijnlijke gemak waarop nationale helden als Ankie van Grunsven, Edward Gal en Adelinde Cornelissen hun paarden volledig onder controle hebben. Sterker nog, dressuur staat aan de basis van alle ruitersporten waarbij paard en ruiter één worden met elkaar. Daarna kun je pas gaan denken aan het springen of de eventing (cross country) kant.

Maar om een nieuwe Ankie, Adelinde of Edward te worden moeten er eerst bergen werk worden verzet. En er moet een top paard worden geselecteerd dat zoveel plezier in het uitvoeren van de dressuur heeft dat het potentie heeft om tot de wereldtop te gaan behoren.

Vanuit de hele wereld komen combinaties, paard en berijder naar het Nationaal Hippisch Centrum om letterlijk hun beste beentje voort te zetten.

Naast de wedstrijden is er overigens veel meer te zien. Een paard heeft onderdak, eten, een zadel, vervoer etc etc nodig. Op de markt die rondom de 2 Arena’s is opgebouwd kun je van van sieraden voor je paard, voer, trailers etc zien en kopen. Er worden veilingen gehouden waar jonge paarden worden verkocht en je kunt er zelfs embryo’s kopen die door topfokkers worden aangeboden.

De hoofdmoot van dit WK zijn natuurlijk de wedstrijden. Dressuur is een jurysport. Niet zoals bij springwedstrijden gaat het om tijd of punten. Dat maakt het voor een ongeoefende kijker als ik ben wel wat lastiger te beoordelen maar je leert snel. Met name de reacties van het publiek helpen daarbij. Als een paard iets verkeerd doet hoor je dat meteen door de tribunes gaan. Als een rijder en paard een fantastische kuur hebben afgeleverd klinkt er meteen een klaterend applaus.