Sport
Verrassend vermakelijk: WWE Live in Ziggo Dome
Het grootse worstelspektakel van World Westling Entertainment was 19 mei in Amsterdam.
Ik ben een complete maagd als het gaat om het worstelen. Natuurlijk heb ik wel eens op tv beelden van de World Wrestling Federation gezien: grote stoere kerels en meiden die elkaar door en uit de ring vechten. Maar echt kunnen boeien heeft het me nooit. Met enige reserve ging ik dan ook afgelopen zaterdag naar de Ziggo Dome waar het grootse spektakel WWE Live plaats vond. World Wresting Entertainment, zoals het tegenwoordig heet, is een wekelijks tv-programma dat in 170 landen wordt uitgezonden en miljoenen mensen bereikt. Daarvan afgeleid is een er een live evenement dat een aantal van de professionele worstelaars naar de fans toe brengt.
Voor de show begint hangt er al een prettig opgewonden sfeer in de Ziggo Dome. Het publiek is verrassend divers en ik zie ook veel ouders met hun kinderen. Bij de merchandise shop is het super druk. Van alle worstelaars die er vanavond de ring in komen hangt er een shirt. Hoe populairder de worstelaar, hoe meer shirts er van worden verkocht. En ook attributen als een championship-belt vliegen over de toonbank.
Midden in de Ziggo Dome staat een ring opgebouwd waar de show zich vanavond gaat afspelen. Vanaf de eerste ring heb je een prima uitzicht op de actie die zich daar afspeelt, maar het voordeel van op de vloer zitten, is dat je heel dichtbij jouw favoriete worstelaar kunt komen.
Als ware superhelden worden de partijen aangekondigd. Het publiek weet niet wie tegen wie gaat vechten, dus als de combinaties gepresenteerd worden gaat er een golf van opwinding door de zaal heen. De opzet van de wedstrijden is redelijk simpel en zelfs voor mij te volgen. Er zijn partijen waar twee mannen of vrouwen tegen elkaar vechten of er worden Tag-Teams ingezet van twee of drie mannen/vrouwen die steeds mogen aftikken, waardoor een ander lid van het Tag-Team het gevecht kan voortzetten. De scheidsrechter kijkt of de regels worden gevolgd en tikt af als iemand drie seconden met beide schouders op de grond wordt gehouden.
Zijn de gevechten echt? Nee. Je kunt duidelijk zien dat er geen echte slagen of stoten worden uitgedeeld. Als er op elkaar wordt gesprongen zie je goed dat de onderliggende partij de man of vrouw opvangt. Veel show dus. Maar is dat erg? Nee! Gedurende de avond krijg ik een enorme bewondering voor het acrobatisch vermogen van de artiesten/worstelaars. Die enorme sprongen op elkaar vereisen een zorgvuldige choreografie om te voorkomen dat er blessures uit volgen. Hier en daar wordt nog wel eens een echte slag of stoot uitgedeeld, dat is duidelijk te horen en is blijkbaar een beroepsrisico.
Het leukste is nog hoe een volle Ziggo Dome reageert op wat er in de ring gebeurt. Er zijn duidelijk voorkeuren. Zo’n beetje iedere wedstrijd heeft zijn held en een slechterik. Zelfs als je er voor het eerst bent wordt dat duidelijk door de publieksreactie. Als een worstelaar de fans niet aanstaat klinkt er een luid en duidelijk gescandeerd: “Pannekoek!” door de Ziggo.
Een mooi moment vond ik de opkomst van Aleister Black. Anders dan zijn naam doet vermoeden, blijkt dat de uit Alkmaar afkomstige Tom Budgen te zijn. En niet alleen dat, het is ook nog eens zijn verjaardag. Terwijl hij zich aan het voorbereiden is op zijn gevecht breekt de Ziggo Dome uit in een massaal ‘Lang zal hij leven’, inclusief de ‘Hieperdepiep Hoera’s’! Na zijn gevecht krijgt Aleister/Tom de microfoon en bedankt oprecht het Nederlandse publiek, waarop een klaterend applaus hem begeleidt als hij de ring en de zaal uitloopt.
Gaandeweg merk ik dat ik gegrepen wordt door de show die zich voor me afspeelt. Niet alleen is het leuk om er gave foto’s van te maken; ik begin ook het spektakel te waarderen. Het is groots, Amerikaans, voldoende afwisselend en de aanmoedigingen en het ‘boe’-geroep van de fans maken het nog leuker om te volgen. Na afloop sta ik bij de merchandise-shop toch even te twijfelen of ik niet een t-shirt wil meenemen, maar het is zo druk dat ik doorloop op weg naar mijn trein naar huis. Op 2 november staat dit hele circus in Brussel, misschien dat ik dan op tijd mijn shirt kan kopen.
