Muziek
Nick Cave | 16 Mei World Forum, Den Haag
De beste concerten hoeven niet altijd in de bekende popzalen plaats te vinden.
Zo speelde dit weekend Nick Cave in een wat ongebruikelijke zaal, het World Forum in Den Haag.
35 jaar geleden bracht Nick Cave, toen in The Birthday Party, zijn eerste plaat uit. In 2013 verscheen zijn meest recente album, Push The Sky Away. Een plaat die internationaal veel lof kreeg en Cave weer tot één van de meest relevante alternatieve muzikanten maakte. Zijn optredens dat jaar, op Lowlands en 2 keer in de HMH waren net als de plaat magistraal.
Na een uitstapje in de film (20.000 Days On Earth) was het dit jaar weer tijd voor een nieuw rondje toeren. Afgelopen 16 en 17 mei deed hij Nederland aan, maar dan als Nick Cave solo. Maar solo betekent bij hem dan weer wel met 4 koppige band. Logisch.
Als “solo” artiest heeft Nick Cave een bepaalde voorkeur voor schouwburg zalen als het RAI Theater en het World Forum in Den Haag.
Geen voor de hand liggende plekken als het gaat om zijn muziek.
Toch zijn dit wel de meest bijzondere shows die ik van hem heb gezien. Het RAI theater in 1997, het Congresgebouw theater in 2006 (dat tegenwoordig het World Forum heet).
Toegegeven, zittend naar een concert kijken is anders dan staand. Maar als binnen 5 nummers Nick Cave de zaal instormt en alles wat vrouw is naar het podium toe trekt blijft er niemand meer op zijn plek. Staand op de leuning van stoelen bezweert hij de zaal. De dreiging die toch al zo in zijn muziek zit is bijna voelbaar.
Hij heeft de gave om een afstandelijke schouwburgzaal om te toveren tot een dampende nachtclub, er worden zelfs zwarte (natuurlijk) bh’s op het podium gegooid… De grootste fans staan bijna op het podium om maar zo dicht mogelijk bij hun idool te komen. Het werkt allemaal mee aan die grote grijns waarmee de bezoekers na ruim 2 uur de zaal weer verlaten.
Bij Nick Cave voel je je als fotograaf wel een noodzakelijk kwaad. Hooguit 2 nummers krijg je de tijd. En dan nog uit het zicht, aan de zijkant van het podium.
Ik respecteer dat, het is de wens van de artiest. Maar toen ik de rest van de show vanuit de zaal verder keek en hij letterlijk langs me liep kon ik de verleiding niet weerstaan en heb net als iedere fan in de zaal mijn iPhone er bij gepakt. Het zijn geen geweldige foto’s maar ze zijn wel een herinnering aan weer een ongelofelijk mooie avond.
De Volkskrant recensie die Gijsbert Kamer over deze avond schreef.
Een Spotify link naar de setlist van 16 mei.
