Cairox Hijs Hokij komen beslagen ten ijs in De Uithof

Geen van de twee teams is bereid te verliezen.

Zonder geluk vaart niemand wel. Dat geldt voor sportploegen maar zeker ook voor incidentele bezoekers van sportwedstrijden als ik.

Afgelopen vrijdag ben ik bij de ijshockeywedstrijd tussen Cairox Hijs Hokij vs Chiefs Leuven geweest. Uit de overvolle parkeerplaatsen en lange rijen bezoekers die zich richting ijshal De Uithof in Den Haag bewegen maak ik op dat het een populaire wedstrijd is. Sinds een paar jaar zijn 7 Nederlandse en 5 Belgische teams samengegaan in de BeNe League competitie. Hijs en de Chiefs staan beide in de middenmoot en zijn aan elkaar gewaagd.

Op de tribunes is de sfeer voor de wedstrijd opperbest. Het geloof in het thuis team is, zoals het fans betaamt, groot. Dat geloof zakt in de eerste periode van de wedstrijd (voor diegene die de sport niet kennen, ijshockey wordt in 3 perioden van 20 minuten gespeeld) behoorlijk weg. Met een 0-3 voorsprong gaan de Chiefs juichend de kleedkamer in.

Er wordt dan ook flink gemopperd om me heen als ik in de rij sta voor een biertje. Ik heb er geen verstand van maar dit begin van de wedstrijd voelt niet goed en ik vrees voor Den Haag dat het ook niet bij 3-0 blijft gezien de spelverhoudingen.

Dat vermoeden wordt nog eens bevestigd als in de tweede periode de Chiefs uit Leuven 0-4 scoren. Een drama tekent zich af aan de horizon.

IJshockey is een fascinerende sport. Het is fysiek, het is snel, het golft heen en weer. Hier en daar worden flinke bodychecks uitgedeeld en af en toe ontstaat er een klein opstootje dat er heftiger uit ziet dan dat het is. Bij gemaakte overtredingen worden er zonder pardon spelers met tijdstraf van het ijs gestuurd en daarmee krijgt de tegenpartij een voordeel.

Uit één zo’n powerplay situatie scoort Hijs dan ook haar eerste doelpunt. Drie minuten later nog een keer. En opeens staat het 2-4 en is Hijs duidelijk de bovenliggende partij geworden. Dit biedt hoop voor de derde en laatste periode.

Zowel Hijs als de Chiefs gooien nog wat extra kolen op het vuur. Geen van de twee teams is bereid te verliezen. Als negen minuten voor het einde Viktor Sjödin 3-4 maakt en vervolgens Alan van Bentem de gelijkmaker voor Hijs in het net schiet ontploft de Uithof. Van 4-0 achter gelijk maken, dat is ongelofelijke prestatie. En er resteren nog zes minuten…

Als fotograaf is de sport moeilijk bij te houden. Ik moet alle zeilen bijzetten om de juiste momenten vast te leggen. Maar ondanks dat ik het spel via mijn zoeker volg voel ik de opwinding in het stadion. Het kan nog!

En ja hoor. vier minuten voor het einde van de wedstrijd scoort Oliver Pataky de 5-4. De fans van Hijs staan op de banken! Een zwaarbevochten, nipte, overwinning op de Chiefs die lang dachten met de winst naar Leuven terug te reizen.

Het is lang geleden dat ik zo een spannende wedstrijd vanaf de tribune heb mogen volgen. Dat is een beetje mazzel hebben als je voor het eerst een ijshockey wedstrijd bezoekt. Maar zoals gezegd, zonder geluk vaart niemand wel.