Fans
De grootste fan van: Paul McCartney
Popfotograaf Rob Verhorst heeft al veel grootheden voor zijn lens gehad, maar het meest trots is hij toch wel op zijn foto's van Paul McCartney.
Ga je op zoek naar de grootste fan van Paul McCartney, dan spreek je een hoop Beatles-fans aan. Die zijn er genoeg! We gingen voor het verhaal van Rob Verhorst, die door zijn liefde voor muziek popfotograaf is geworden en een aantal ontmoetingen heeft gehad waar je zelfs als niet-fan jaloers op wordt. ”Ik had dus opeens het paspoort van Paul McCartney vast en mijn fotocamera nog om mijn nek!”
Vertel, hoe ontstond jouw liefde voor The Beatles en Paul McCartney?
Ik kwam uit een gezin waar de radio altijd aan stond en mijn vader altijd bezig was met muziek. Vooral Radio Luxemburg was bij ons erg populair in die tijd en daar werden The Beatles veel gedraaid. Daardoor waren we ook goed op de hoogte toen ze naar Nederland kwamen en zijn we met de auto van Rotterdam naar Amsterdam gereden om ze door de grachten te zien varen. Ik was toen 11 jaar en de Beatlesmania die bij ons heerste was enorm!
Heb je ze ook live zien optreden?
Als groep heb ik ze nooit live gezien. Ze hebben maar één keer opgetreden in Nederland, in Blokker, op diezelfde dag als dat ik ze gezien heb. Je moet je voorstellen: ik was 11 jaar op dat moment en het kwam niet ter sprake dat ik op 11-jarige leeftijd even naar Blokker ging of dat mijn ouders dat gingen doen. The Beatles heb ik dus nooit live gezien, maar wel Paul McCartney heel veel keer. Ringo Starr heb ik live gezien. John Lennon en George Harrison heb ik helaas ook nooit live gezien, maar die laatste heb dan wel weer later ontmoet en gefotografeerd.
Hoe vaak heb je Paul McCartney live gezien?
Live inmiddels al een stuk of 17 keer en daarnaast heb ik door mijn werk als fotograaf hem al een paar keer mogen ontmoeten.
Hoe was dat om mee te maken, de eerste keer?
Dat was heel bijzonder. Ik was inmiddels vergevorderd in mijn carrière als fotograaf en op een gegeven moment kwam hij aan op Schiphol. Daar mocht één fotograaf bij zijn en dat was ik. Toen heb ik wel mijn kans gegrepen om hem even de hand te schudden.
Was je niet zenuwachtig?
Het gekke is, niet echt. Ik ging daar gewoon heen als professional en deed goed mijn werk, zoals ook bij andere artiesten (o.a. Prince, Mick Jagger, red.). Goed een beetje zenuwachtig was ik wel, maar het was niet zo dat ik stond te trillen op mijn benen. Ik deed eerst professioneel mijn werk, maar als het werk klaar was had ik wel een paar cd’tjes die gesigneerd moesten worden. Dan werd ik weer gewoon even dat kleine jongetje die aan zijn idool een handtekening vraagt.
Je hebt dus als fan al supergave dingen meegemaakt. Staat er dan nog iets op je fan-bucketlist?
Nou, ik heb 40 jaar lang iedereen gefotografeerd, van klein tot groot. Eigenlijk heb ik iedereen die ik voor de lens wilde hebben wel gehad. Op één na en dat is John Lennon, die ons in 1980 helaas is ontvallen op een verschrikkelijke manier.
Een dag waar je liever niet aan terugdenkt en al helemaal als fan ingrijpend moet zijn. Hoe kwam dit nieuws bij jou binnen?
Het was gisteren (8 december, red.) 39 jaar geleden dat hij werd doodgeschoten. Ik ben er nog steeds ziek van, want het was zo’n compleet zinloze moord. Ik reed ’s ochtends vroeg in de auto en ik werd door mijn zus gebeld. Ik weet nog precies waar ik was. Ook toen ik hoorde over het overlijden van George Harrison weet ik nog precies waar ik was. Dat zijn dingen die er als fan enorm bij inhakken.
Door naar een heel andere herinnering. Heb je wel eens een heel extreem superfan-ding gedaan?
Lacht hard. Ja, eigenlijk wel! Het was toen ik de aankomst van Paul McCartney mocht fotograferen op Schiphol. Het was nog in de analoge tijd, dus ik moest daarna snel naar mijn doka (donkere kamer, red.) in Rotterdam om te ontwikkelen. Ik kon een stukje meerijden met een medewerker van Schiphol en die had alle paspoorten: van Paul McCartney, Linda McCartney en de crew. Die medewerker vroeg of ik even de paspoorten vast kon houden. Ik had dus opeens het paspoort van Paul McCartney vast en mijn fotocamera nog om mijn nek! Ik weet dat wat ik deed eigenlijk niet kon, maar een hogere macht nam het over van mijn hand en ik maakte een foto. Uiteraard heb ik die foto nooit verspreid en ook vandaag de dag zal ik er niks meedoen, ook al is het paspoort allang verlopen.
Wat is de mooiste herinnering die je aan The Beatles of Paul McCartney hebt?
Van Paul McCartney. In 1989 mocht ik naar Londen voor een perstrip. Daar stond ik tegen het podium aan en daar mochten we een nummertje of vier à vijf fotograferen. Daar heb ik wel één foto gemaakt die ik echt heel erg mooi vind en waar ik supertrots op ben dat ik die foto heb mogen maken (zie hieronder, red.). Die foto is inmiddels ook veel gebruikt.
Iets anders waar ik heel trots op ben is dat ik in 1993 The New World Tour in Ahoy Rotterdam heb mogen doen. Daar heb ik alles voor zijn productiemaatschappij gefotografeerd: de soundcheck, backstage en de hele show. Bij die gelegenheid heb ik ook nog wat dingen laten signeren, ook door Linda McCartney.
Als je één nummer mocht kiezen, wat is dan je meest favoriete nummer van Paul McCartney of The Beatles?
Ja dan kies ik toch iets van The Beatles, A Day In The Life.
Wat zou je nog tegen Paul McCartney willen zeggen?
Dat ik zoveel bewondering voor hem heb! Ik heb echt alles wat hij gemaakt heeft. Als je dat allemaal op een rijtje legt, dat is echt ongelooflijk. Alles van The Beatles, alles van Wings, alles wat hij solo gedaan heeft en dan nog zijn uitstapjes met andere artiesten. Een oeuvre zo onvoorstelbaar. Hij kan de ene dag een megasterke setlist maken van drie uur en als hij wil kan hij de volgende dag nóg zo’n sterke setlist maken, maar dan met allemaal andere nummers. Welke artiest kan dat nou zeggen? Dus ja: “Bedankt voor al het plezier wat je mij hebt gegeven van je muziek”.
Ook een grootste fan?
Meer van dit? Bekijk ook eens de andere interviews met ‘grootste fans’. Houd onze Facebook, Twitter en Instragram in de gaten voor onze volgende zoektocht. Wie weet zoeken we jou.
