Fans

Interview

De grootste fan van: Pink

Wat staat er boven de fanbucketlist van iemand die Pink al 65 keer heeft gezien en haar al meerdere keren heeft ontmoet? "Een handtekening." Maar dan wel op haar lijf getatoeëerd door Pink zelf.

Tickets Pink Malieveld

Al bijna 20 jaar staat Pink centraal in het leven van de Haagse Sophie. Dat resulteert in veel reizen, een enorme verzameling Pink albums, singles, vinyl en merchandise, verschillende tatoeages en zelfs meerdere ontmoetingen met de superster. Wij wilden er meer van weten!

Hoe is het voor jou begonnen?

In 2000 zag ik voor het eerst een videoclip op tv, toen sloeg de vonk als het ware echt over. Niet eens om het nummer, maar meer om de energie die ze uitstraalde en ook om degenen met wie ze zong, ik dacht: dat moet wel iemand zijn. Toen ben ik in haar muziek gedoken. Eerst Can’t Take Me Home gekocht en een dag later kocht ik Missundaztood. Tja, toen was het helemaal raak.

Wanneer zag je haar voor het eerst live?

Dat was 18 oktober 2003 in Ahoy Rotterdam.

Hoe vaak heb je haar inmiddels gezien?

Inmiddels 63 keer, maar daar komen er de komende maand nog twee bij. Na haar show in Den Haag heb ik haar 65 keer gezien.

Daar gaat dan wel een hele planning aan vooraf zeker?

Ja, zodra de tourdata vrijkomen scan je ze op ‘wat is haalbaar’, qua werk, maar ook qua reizen. Ik heb geen rijbewijs, dus ik doe alles met openbaar vervoer. Soms rijd ik met anderen mee, maar voornamelijk ga ik met de trein. Ik wilde heel graag naar een show in Parijs en dat is dit jaar eindelijk gelukt. Daarna ging ik twee keer naar haar concert in Keulen, dus dat waren drie concerten in vier dagen. Daar probeer ik dus echt stedentripjes van te maken.

Hoe beleef jij zo’n concertdag?

’s Ochtends vroeg gaan we al naar de locatie, want we willen natuurlijk wel vooraan staan. Nu er ook VIP-kaarten zijn is dat wel wat moeilijker, maar toch ga je ervoor. Met elkaar probeer je plek voor elkaar te houden. Zodra je dan je plek hebt bemachtigd is het één groot feest.

Van één tour zie jij dus heel veel optredens. Gaat dat dan niet vervelen?

Nee, zeker niet! Deze show en die performance, het raakt je gewoon tot diep in je hart. Locaties en publiek zijn iedere keer anders. Ook gebeurt er elke show wel wat, zoals dat ze ineens haar tekst vergeet of ze geeft aandacht aan een bepaalde fan. Haar stemming is ook elke keer anders, het is tenslotte ook maar een mens. Dat maakt dat elk optreden weer een beleving is.

Wat spreekt jou eigenlijk zo aan in de muziek van Pink?

Het complete plaatje, zowel de teksten als de muziek. Ze heeft me daarmee ook enorm door de problemen in mijn tienerjaren heen geholpen. Denk hierbij aan gescheiden ouders, zelfacceptatie, dat soort dingen. Ze is gewoon puur en niet van de top geblazen. Het is niet iemand die haar ding doet en dan weer weggaat. Ook is ze niet bang om wat te zeggen.

Heb je haar al eens ontmoet?

Ja, ik heb haar al vier of vijf keer ontmoet.

Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?

De eerste keer zijn we met haar promotour voor I’m Not Dead naar Amsterdam gegaan, toen wisten we in welk hotel ze zat. We hebben daar rustig voor de deur gewacht en toen kwam gelijk haar personal assistent naar ons toe om te zeggen dat ze er zo aankwam. Ze nam de volle aandacht voor ons; handtekeningen, knuffels, cadeautjes die we hadden meegenomen nam ze aan. De dag later was bij de opnames van het tv-programma Jensen, toen zat ik in het publiek en kwam ze naar me toe. Ze zei dat ze mijn brief had gelezen en gaf me een knuffel. Dat is nog steeds één van mijn meest bijzondere momenten met haar ooit.

Wat is voor jou het meest extreme superfanding dat je ooit hebt gedaan?

In Berlijn hebben we in de sneeuw geslapen, in december 2017. Het was een promoshow en het was sowieso al uniek dat ik daarheen kon. Duitse vrienden hadden geregeld dat een vreemde mij als +1 meenam. Ik moest en zou vooraan staan, dus daar voor de deur gaan slapen. Toen heeft ze me ook herkend. Opeens stond ze voor me en gaf ze me een knuffel. Later heb ik haar nog bij het hotel ontmoet.

Heb je ook tatoeages?

Ja ik heb meerdere tatoeages en vier zijn echt Pink gerelateerd. Op mijn pols, waar zij ‘What goes around comes around heeft’ heb ik ‘Embrace the freak that you are’ in hetzelfde lettertype. Op mijn rug staat ‘Free’, dat is mijn nummer één track van haar, een B-side nummer, dus niet gereleased. Op mijn enkel heb ik muzieknoten van een zin uit Who Knew, die heb ik samen met mijn beste vriendin. En ik heb nog een muzieknoot met vleugels op mijn ribben.

Je had het net al over ‘Free’, is dat ook echt jouw favoriete nummer van Pink?

Free is wel echt mijn nummer één, maar mijn favoriete nummer is echt Are We All We Are, dat is echt mijn powernummer zeg maar. Free is meer emotioneel.

Wat staat er nog op jouw fanbucketlist?

Ik zou wel heel graag een concert willen meemaken buiten Europa. Verder zijn er heel veel fans die een handtekening van Pink laten tatoeëren, dus dat zij signeert en dat ze het een dag later laten zetten. Ik wil dat ook, maar alleen als zij hem zelf tatoeëert.

Zou je nog iets tegen Pink willen zeggen?

“Thank you for your music!” Dat heb ik al een paar keer tegen haar gezegd ook. Ik vind een “Thank you” zoveel meer betekenen dan een “Love you”. Ik zou heel graag willen dat ze mijn polstatoeage een keer ziet, op de één of andere manier vergeet ik dat steeds als ik haar ontmoet.