Muziek
Sharon Kovacs – Schoolvoorbeeld
Muzikant word je niet op school. Maar je kunt daar wel dingen leren die tijdens je muzikale loopbaan goed van pas komen. Hoe je ervoor zorgt dat het geld waar je recht op hebt daadwerkelijk in jouw zakken belandt, bijvoorbeeld. Want hoeveel sterren zijn er, na een periode van roem en wereldfaam, niet berooid achtergebleven?
Zingende schoonmakers en rockende vuilnismannen
Huiveringwekkend klinken de verhalen over het zangeresje dat, terwijl haar hit overal te horen was, toiletten schoonmaakte om rond te komen. En was het niet de zanger van Racoon, die door weer en wind vuilnis liep op te halen? Daarom besloot ik, na 32 jaar voor muziekblad OOR gewerkt te hebben, mijn kennis en ervaring te delen met nieuwe generaties muzikanten, managers en anderen die een toekomst in de Nederpop nastreven. Building the future of rock & roll, together.
Oude ziel in jong lichaam
Eén van mijn leerlingen, op het Rock City Institute in Eindhoven, was Sharon Kovacs. Je herkende haar van ver. Vanwege haar eeuwige muts, die ze (toen al) zomer en winter over haar (toen al) korte stekeltjes droeg. Maar ook doordat ze altijd liep te zingen, in dat markante voormalige Philips fabrieksgebouw, met die schitterende akoestiek. Sharon klonk als een oude ziel in een jong lichaam. Maar waarom waren het alleen háár zielenroerselen die tussen de witgekalkte krochten van het trapportaal naar de hemel zweefden?
Graag gedaan
Tijdens de lessen leek ze vaak afwezig. Soms wás ze dat ook. Sharon werkte namelijk hard aan haar eerste cd. Samen met producer Oscar Holleman, voorheen verantwoordelijk voor de successen van Within Temptation en Krezip, reisde ze naar Cuba. Daar ging het duo met lokale muzikanten op zoek naar inspiratie en de perfecte sound, die hun liedjes aan kracht deden winnen.
Communicatie met Oscar verliep veelal via Skype. Dat was nodig. Want platenmaatschappij Warner Music had interesse en er moest een hoop worden geregeld. Hoeveel precies werd duidelijk toen Sharon aan het einde van de opleiding haar ondernemingsplan presenteerde. Veel collega-studenten vielen de schellen van de oren. Die Sharon, die steeds haar eigen gang was gegaan, bleek de zaakjes ‘keigoed’ voor elkaar te hebben.
‘Bedankt voor je lessen’, schreef ze op de achterkant van haar laatste tentamen. ‘Ik heb er heel veel aan gehad.’
Graag gedaan.
Hans van den Heuvel
