10cc bevrucht 25-jarige maagd

Hoeveel sperma produceer je als je klaarkomt? Volgens Kees van Kooten voldoende om ‘een volwassen vent zo van zijn brommer’ te spuiten. Maar hoeveel is dat dan?

10cc dankt aan deze vraag zijn bandnaam. Toen de band in de jaren zeventig werd opgericht, gingen wetenschappers ervan uit dat bij een mannelijk orgasme 9cc aan zaadcellen de plasbuis verliet. Met één cc extra vormde 10cc dus de overtreffende trap.

Band met talent

Last van valse bescheidenheid hadden ze duidelijk niet. En terecht. Zelden bevatte een band zoveel talent. Alle bandleden zongen, bespeelden meerdere instrumenten, schreven liedjes en fungeerden als producer. De samenwerking leverde niet alleen ijzersterke langspeelplaten op, maar ook internationale hits. Dreadlock Holiday en I’m Not In Love wisten zelfs de status van klassieker te bereiken. Wat heet: I’m Not In Love werd meer dan vijf miljoen keer op de radio gedraaid, in Amerika alleen!

Van de oorspronkelijke bandleden is vandaag de dag nog maar één kwart over: bassist/zanger Graham Gouldman. Hij legt echter heel wat gewicht in de schaal. Het was Gouldman die in de 60’s Bus Stop voor de Hollies schreef, For Your Love voor The Yardbirds en No Milk Today voor Herman’s Hermits. Via het duo Wax, met Andrew Gold, fleurde hij ook nog eens de 80’s op met deuntjes als Right Between The Eyes en Bridge To Your Heart.

Die horen we in de prachtige schouwburg De Maagd in Bergen Op Zoom, dat haar 25-ste verjaardag viert, niet voorbij komen. Wel de tien hits van 10cc, die als ware troefkaarten worden uitgespeeld. Doorgaans voorzien van een introductie: wie het liedje schreef, en soms ook onder welke omstandigheden.

Een uitstekende band bestaande uit Paul Burgess (drums) en Rick Fenn (gitaar), die allebei al sinds de jaren zeventig, live en in de studio, bij 10cc betrokken waren, Keith Hayman (keyboards) en Mick Wilson (zang) brengt popjuweeltjes als The Wall Street Shuffle, Good Morning Judge, Life Is A Minestrone en The Things We Do For Love tot leven. Compleet met de magistrale meerstemmige achtergrondvocalen die ze kenmerken. Als ze live net iets minder kamerbreed klinken dan op plaat, komt dat omdat 10cc de studio indertijd als extra instrument gebruikte en niet hoefde te kijken op een track meer of minder. Nu komen alle noten uit vier kelen, want drummer Paul Burgess zingt – op één noot na, in het prachtig a-capella uitgevoerde Donna – niet mee.

In die vocale melange valt het sonore timbre van Gouldman op. Het is zijn stemgeluid dat de basis legt voor Dreadlock Holiday, maar ook op de koortjes drukt hij vaak een duidelijk stempel. Slagroom op de rijkelijk gedecoreerde taart is echter zanger Mick Wilson. Hij neemt moeiteloos de leadvocalen van medeoprichters Kevin Godley, Lol Creme en Eric Stewart over. Met het sfeervolle, briljant uitgevoerde I’m Not In Love als stralend eh… hoogtepunt.

Voor foto’s: http://www.10ccworld.com/gallery