A Ton Of Love voor Editors in Ziggo Dome

Een band waar je geen genoeg van krijgt.

Editors kan ik elk jaar wel een keer zien. En dat heb ik de afgelopen 10 jaar ook zeker gedaan. Of het nu in een kleine club als Paard, het oude Tivoli aan de Oudegracht, of op megafestivals als Pinkpop en Rock Werchter is, de band stelt me nooit teleur. Enerzijds door het intieme karakter van de teksten en muziek en de expressieve performance van zanger Tom Smith, anderzijds door het vaak enorm bombastische geluid dat de band bij grote optredens heeft. Natuurlijk is muziek een kwestie van smaak, maar de muziek van Editors raakt me iedere keer weer.

Een nieuw album is voor iedere band de start van een nieuwe tour. Deze maand verscheen het zesde album van de band. In augustus 2017, toen Editors nog het Lowlands festival op zaterdag afsloot, werden er al drie nummers van Violence gespeeld, waaronder de eerste twee singles. Het nieuwe album heeft een elektronisch donkerder geluid dat weer wat meer teruggrijpt naar het oude werk van Editors. En zoals verwacht vormen deze nummers een groot deel van het concert. Wel zorgvuldig gesandwiched tussen de bekendere nummers A Ton Of Love, Munich en Papillon.

De start van het concert is al veelbelovend als Hallelujah wordt ingezet en er ook een begin wordt gemaakt met het vuurwerk. Ook dat is Editors. Je weet dat er vuurwerk, vlammen, confetti en vonkenregens gaan komen, passend bij de meer grootste kant van de band. Voor een fotograaf zijn dat lekkere momenten, maar nog liever zie ik zanger Tom Smith voor mijn lens. Een betere verbeelding van zijn muziek is er niet. Dat hoofd, ik blijf er foto’s van nemen.

Een uitzondering op de nieuwe plaat is het in 2009 al verschenen No Sound But The Wind. In dat jaar verschenen op de soundtrack van de film ‘Twilight Saga: New Moon’ in een nog vrij sobere piano uitvoering. Dit nummer werd al snel een live klassieker. Zeker in België waar Editors een zo mogelijk nog grotere band is dan in Nederland. Het nummer werd daar een regelrechte hit door de live uitvoering op het Rock Werchter festival in 2010. En nu dus voor het eerst op een officiële Editors plaat, zij het voorzien van een compleet nieuw jasje en opnieuw ingezongen. Als eerste nummer van de toegift brengt Tom Smith het nummer in zijn eentje, maar wel op gitaar in plaats van achter de gebruikelijke piano. Ik blijf dit een magisch kippenvel moment vinden. Editors raakt me keer op keer.

Dit jaar staat Editors voor de vijfde keer op Pinkpop en wordt er in België een editie van TW Classic (Rock Werchter Classic) aan ze opgehangen. Ik heb nu al zin in beide concerten.