Muziek
Ben Houdijk
/ 26/05/2023
Bruce Springsteen & the E Street Band in de Johan Cruijff ArenA
Niet één, niet twee, maar drie keer mag Nederland Bruce Springsteen verwelkomen dit jaar. Twee keer een volle Johan Cruijff ArenA en als enorme kers op die heerlijke taart spelen Bruce en zijn E Street band op 11 juni nog eens op het Pinkpop-terrein in Landgraaf.
Wat zo heerlijk en eerlijk is aan de concerten van Bruce is dat er zonder al teveel poespas zo lekker muziek wordt gemaakt. Natuurlijk is er licht en zijn er gigaschermen, zodat je tot op de laatste rij bovenin kunt meegenieten, maar als om 19:40 de band het podium oploopt klinkt er “Goedenavond Amsterdam!” en begint de bijna drie uur durende show.
En ja, de mannen en vrouw worden er niet jonger op. Bruce is 73, maar aan energie ontbreekt het niet. Als een stoomtrein dendert de band door de ArenA en niemand blijft meer stil staan.
Bruce staat erom bekend dat ‘ie niet alleen maar zijn grootste hits speelt. In de set, die 28 nummers lang is, zitten ook albumparels uit het verleden zoals Kitty’s Back en Johnny 99 .
En natuurlijk een aantal (4) tracks van zijn laatste echte Bruce Springsteen-plaat, het in 2020 verschenen album Letter to You. Van het album met soulcovers (Only the Strong Survive uit 2022) haalt alleen het Commodores-stuk Nightshift de setlist.
Omdat Bruce en zijn band er een lang feestje van maken zijn er geen voorprogramma’s. Uiteindelijk moeten de mensen ook weer ’s avonds met de trein naar huis kunnen. En dat betekent dat als hij van start gaat het nog volop licht is in de ArenA.
Als de avond vordert wordt het buiten donkerder en wordt de ArenA wat intiemer (voor zover dat kan natuurlijk).
Het was nog even afwachten of er uit eerbetoon aan de onlangs overleden Tina Turner nog een nummer van haar voorbij zou komen. Dat gebeurde niet.
Bruce met zijn afgeragde Fender Esquire waar hij al sinds de jaren 70 op speelt.
Zoals altijd zoekt Bruce zijn publiek op. Regelmatig daalt ‘ie af van het grote podium. De borden met verzoeknummers en teksten krijgen vaak zijn aandacht.
Alle generaties zie je terug in de ArenA. Vaak ook hele gezinnen van grootouders tot kleinkinderen. Het Bruce-virus wordt blijkbaar met de opvoeding meegegeven.
Met vijf blazers, vier achtergrond zangers/zangeressen erbij, staan er 18 man op het podium. Patti Scialfa (de vrouw van Bruce) ontbreekt al een paar concerten.
Bruce is als een diesel die van geen ophouden weet.
De avond begint met de lekkere knaller No Surrender van het album Born in the USA .
Jake Clemmons nam de saxofoon over van zijn overleden oom: Clarence Clemons.
Heerlijk om zoveel mensen te zien genieten van muziek. Alles live, alles wat je hoort wordt op het podium gespeeld.
Voorafgaand aan het nummer Last Man Standing vertelt Bruce een emotioneel verhaal over zijn overleden vriend George Theiss waarmee hij in zijn eerste band speelde: The Castiles.
Een van Bruce zijn vaste gitaristen is Steven van Zandt, AKA Little Stevie.
Bruce heeft al duizenden concerten gegeven, maar dat wil niet zeggen dat hij niet af en toe de tekst vergeet. Zo komt ‘ie tijdens Wrecking Ball tot de conclusie dat een stukje net zelf bedacht heeft.
Naast Nightshift (Commodores) spelen ze nog twee covers: Trapped van Jimmy Cliff en Because the Night van Patti Smith. Alhoewel die laatste niet echt een cover is. Bruce heeft die namelijk zelf geschreven.
Who want to go home? Wil jij naar huis? Vraagt Bruce aan de zaal na twee uur spelen. Stomme vraag natuurlijk.
Na Thunder Road loopt de band het podium af. Tijd voor een toegift. Waar de meeste bands nog twee of drie nummers spelen, komt een encore bij Bruce op zeker zes à zeven nummers neer. Vanavond in de ArenA worden we er op acht getrakteerd.
En niet de minste nummers ook. Born in the USA, Born to Run, Glory Days, Dancing in the Dark …
Een leuke verrassing is de Detroit Medley. Devil With a Blue Dress On, Good Golly Miss Molly, Jenny Take a Ride en CC Rider . Lekker om nog even uit je pan te gaan!
Tijdens Tenth Avenue Freeze-Out worden er op de grote schermen oude beelden van Bruce Springsteen & the E Street Band getoond en foto’s van de inmiddels overleden muziekanten die een vaste waarde waren in de band, zoals Clarence Clemmons en Danny Federici.
En met het mooie I’ll See You In My Dreams is het dan echt voorbij…
Heb jij ook zo genoten van het concert op 25 mei in de Johan Cruijff ArenA? Of ben je er misschien op 27 mei of 11 juni bij? En als je zin hebt gekregen in meer fotoverslagen, dan zijn deze hier te ontdekken.